Kardeşim Hasan ile beraber babam Emîrü'l-Müminin huzurundaydık, babam mutlu bir şekilde Kadir Suresini okudu. Şöyle arz ettim: "Babacığım! Bu sureyi senin ağızından duymak çok hoş." (Babam buyurdu:) "Ey Allah Resulünün oğlu! Evladım! Kadir suresi hakkında senin bilmediğin bir şeyi biliyorum, bu sure nazil olduğunda, deden Allah Resulü beni çağırdı ve o sureyi bana okudu. Sonra sağ omuzuma vurarak şöyle buyurdu: 'Ey kardeşim ve vasim! Ve ey benden sonra ümmetimin Velisi! Kıyamet gününe kadar düşmanlarımın düşmanı! Bu sure benden sonra senin ve senden sonra da evlatlarınındır. Kardeşim Cebrail, her yıl bana ümmetimden haberler veriyor ve tıpkı nübüvvet haberi gibi senin için de haber verecek. Bu sure için senin kalbinde ve senin vasilerinin kalbinde parlak bir nur kaimin devletinde gün ağarana kadar parlayacak.