Fernando Pessoa 1935'te öldüğü zaman sandığındaki eserlerinin sayısı tahminlerin ötesindeydi. Onun elinden çıkmış şiirlerin yazıların altında genellikle başka imzalar vardı. Üstelik bu isimler yalnızca birer takma ad değil öyküsü geçmişi yazgısı dünya görüşü farklı olan kişiliklerdi.
Pessoa'nın ölümünden sonra elyazmaları derlenmeye başladığı zaman bitmemiş eserler de bulundu içlerinde. Bernardo Soares imzalı Huzursuzluğun Kitabı da bunlardan biriydi. Tarihten mitolojiden edebiyattan ruhbilimden haberdar bir XX. yüzyıl insanının gerçekliği yadsıyışının kendini hayallere hapsedişinin güncesiydi bu. Gündüzleri bir kumaş mağazasında çalışan geceleri yalnızlığını yağmurun sesinde ayak seslerinde duyumsayan bir Lizbonluydu Bernardo Soares ya da Fernando Pessoa.
Bugün Portekiz edebiyatının en önemli eserlerinden biri olarak kabul edilen Huzursuzluğun Kitabı'ndaki her metin kırık bir aynanın gerçekliğin bir yanını yansıtan ve onu sonsuzca çoğaltan bir parçası...