Bu çalışma, ilmî tefsir hareketinin tarihsel gelişimini, düşünsel arka planını ve temel temsilcilerini ele alarak, hareketin bu süreçteki etkisini incelemektedir. İlmî tefsir, Kur'an'ı bilimsel veriler ışığında yorumlamayı hedefleyen bir yaklaşımdır. 19. yüzyıldan itibaren özellikle Batı'nın bilimsel ilerlemeleriyle İslam dünyasında ortaya çıkan entelektüel uyanışın bir tezahürü olarak öne çıkmıştır. Bu bağlamda, ilmî tefsir hareketi, yalnızca tefsir geleneğine değil, aynı zamanda İslam düşüncesine yönelik modernleşme çabalarının bir parçası olarak değerlendirilmiştir. Çalışmada, ilmî tefsirin temel varsayımları, metodolojisi ve Kur'an-bilim ilişkisine dair iddiaları tartışılmıştır. Yazarın görüşlerinde metafizik ile bilim arasında bir denge kurma gayreti, Kur'an'ın evrenselliğini vurgulayan yorumları ve doğa olaylarını ayetlerle ilişkilendirme çabalarının yanısıra dönemin bilimsel söylemiyle Kur'an arasındaki diyaloğun güçlendirilmesine yönelik yorumları dikkat çekmektedir. Metin, ilmî tefsirin zamanla maruz kaldığı eleştirileri de dikkate almakta ve bu yaklaşımın günümüzdeki karşılığını sorgulamaktadır. Gelenekselci ve literalist yorumlara karşılık, ilmî tefsirin dinamizmi, modern okuyucuya hitap etme gücü ve teolojik esneklik sunduğu savunulmaktadır. Sonuç olarak çalışma, ilmî tefsirin tarihsel önemini ve günümüz düşünsel bağlamındaki yerini ortaya koymaktadır.