Muvatta hadis kitapları içinde en önce telif edilenlerden ve en önemlilerindendir. Kütüb-i Sittenin ilk eseri Sahîh-i Buhârîden yaklaşık yarım asır önce telif edilmiştir. İmam Mâlikin 147/764 senesinde kaleme almaya başladığı eser 159/776 yılında tamamlanmıştır. İmam Azam Ebû Hanîfenin 150/767 yılında vefatından sonra ikinci büyük talebesi İmam Muhammed b. Hasan eş-Şeybânî (ö. 189/805) Medine-i Münevvereye giderek orada üç yıl kalmış ve İmam Mâlikin ağzından Muvattayı dinlemiştir. Muvattaı birçok muhaddis rivâyet etmiştir. İmâm Mâlikten başka diğer şeyhlerden de hadis rivâyet etmesi Hicaz ehlinin hadislerinin yanında Irak ehlinin hadislerine de yer vermesi rivâyet ettiği hadisleri yorumlaması muğlak kelimeleri açıklaması râvîlerin durumunu değerlendirmesi İmâm Ebû Hanîfe ve İmam Mâlikin görüşlerinden başka birçok âlimin görüşlerine yer vermesi Ehl-i rey ve Ehl-i hadîsin görüş farklılıklarına yer vermesi ve husussiyle de Hanefî mezhebinin delillerini ihtivâ etmesiyle İmam Muhammedin Muvattaı diğer Muvatta rivâyetlerinden ayrılmaktadır. Muvattaı İmâm Mâlike okuyan İmam Şâfiî (ö. 204/820) eser hakkında "Allahın kitabı dışında Malikin kitabından daha faydalı bir eser yoktur" demiştir. İbn Abdilber (ö. 463/1071) et-Tekassîde (s.9) şöyle demiştir: "Muvatta benzersiz bir kitaptır ve Allahın kitabı dışında Muvattadan üstün başka bir kitap daha yoktur." Ebû Bekr İbnül-Arabî (ö. 543/1148) şöyle der: "Muvatta ilk asıl ve özdür. Buharinin kitabı ise bu bâbta ikinci asıldır. Müslim ve Tirmizî gibi diğer bütün hadisçiler eserlerini bu iki asıl üzerine bina etmişlerdir."